Een kind hebben dat anders is, zorgt voor levenslange rouw voor het verlies van elke levensfase waar je als gezin doorgaat. Wij zijn nog lang niet door alle fases heen en hebben nog steeds moeite met het volledig aanvaarden van zijn diagnose. Onder meer om het hele verwerkingsproces te stimuleren zoekt Hein voor hem de fysieke pijngrens op door zijn tocht per fiets van Milaan tot Genk gekoppeld aan een goed doel.
Wij zien potentieel bij Louis-Henri waar anderen het opgeven. Waar anderen stilstand zien, zien wij mooie dingen gebeuren en zien wij hem kleine stapjes vooruit zetten. Wij zien de kleinste, meest onopvallende dingen gebeuren omdat we zo veel van hem houden en echt vaak met hem bezig zijn. We kennen hem van binnen en van buiten.
Hem laten proeven van het gewone, dagdagelijks leven vinden wij belangrijk. En daarom organiseren we verjaardagsfeestjes met vriendjes voor hem, playdates,… terwijl dit te vaak een onbekend terrein blijkt te zijn voor andere kindjes met problematieken.
We vinden het belangrijk dat hij van de gewone zaken mag proeven en ze mag ervaren, net als zijn kleine zusje waar hij zo naar opkijkt.
En weet je… hij geniet!
Reactie plaatsen
Reacties